Ken je dat?  

Na een pandemie en meer dan een jaar op mekaars huid zitten, in een camper samen op vakantie?  

Haha.  Ik wou echt weg, de ontdekkingsreiziger in mij wou vrijheid, lucht, ruimte, en mijn geliefden rond mij.  2020 heb ik goed doorstaan, maar, die eerste helft van 2021…*voeg maar zelf een paar woorden toe, waarschijnlijk zit je juist*.

Toen ik in januari het voorstel opperde van de camper wisten we nog niet of we zouden kunnen gaan reizen maar de drang was groot.

Zo gezegd zo gedaan.   

Wij weg, nog wat last minute tips meegekregen voor Bretagne en Normandië en daar gingen we.  Onze eerste stop was in Yport, een viertal uur rijden en wat mij betreft mocht het avontuur daar blijven duren tot in de oneindigheid.  

Aan een rots, aan de zee, een lauwe zon, een leeg strand en alleen maar fijne mensen rond ons in campers of tenten.  Weg mijn vooroordelen over campings.  Weg mijn angst om in een tent te gaan slapen (durfde ik dan uiteindelijk toch niet…).  

De vooravond van mijn verjaardag was de mooiste dag van het jaar 2021, dat was ook niet moeilijk, maar het zal ook wel moeilijk worden om dat nog te overtreffen.

Ik wil deze reis hier documenteren omdat ik besef dat dit een soort van afscheid is en toch ook weer het begin van iets nieuws, “ons gezin” neemt andere vormen aan.  De oudste zoon gaat studeren en klimt gestaag naar het 19e levensjaar (let op; ik schrijf dit maar kan het nog steeds niet geloven), de middelste zoon is bijna 17 en laat regelmatig weten dat we niet mee zijn met onze tijd, ik begin te beseffen dat dit een unieke opportuniteit was om nog eens samen te zijn in deze vorm.