Sinds april stond Pluto retrograde en sinds wat dagen is hij weer direct. Pluto is een planeet (of moet ik zeggen dwergplaneet) die me aantrekt, (gaat over komen tot de essentie, alleen de kern blijft over, transformatie, kracht…) en de algemene transits boeien mij ook enorm, want ik kan die guidance goed gebruiken met mijn open centra.

Pluto staat vrij lang in een teken en sinds 2008 staat hij in steenbok.  Ik weet nog heel goed wat er allemaal bij mezelf in gang gezet is in 2008. Het was voor mij het begin van een héél transformerende periode.  

Volgend jaar gaat dear pluto van steenbok naar waterman, ik hou me al klaar voor die veranderingen ;-).

Astrologie boeide mij al langer, maar door Human Design is mijn interesse nog groter geworden en ga ik graag zelf op onderzoek uit.

Pluto staat nu in 61.6 (jaja 6-lijnen), poort 61 gaat over “inner truth - mystery” -The awareness of universal underlying principles.”- (Uit the definitive book of Human Design). 

Als je dat een beetje in de diepte gaat contempleren (wat iets persoonlijks is, mijn contemplatie is de jouwe niet), kom ik uit op je eigen waarheid voelen ergens in de ruimte tussen wat “ze zeggen” en wat er werkelijk is.  

Pluto staat ook voor het ontdoen van een gevoel van machteloosheid, je eigen kracht vinden.

Van denken naar voelen.  Ons hoofd denkt veel, wat was, en vooral, wat gaat komen.  

Jammer genoeg in angst of in beperking (zeker als je een open hoofd hebt en op alle vragen antwoorden wil vinden: je hoofd is niet voor niets een drukcentrum).

Alles wat uit angst komt, kan niet overleven, angst is ook ego, controle, logica… 

Ik voel dat de grote kracht zit in het nu.  Nu.  Nu.  Het moment.  

Geen agenda en geen plan, gewoon vertrouwen en doen wat je voelt dat goed is.

Geen enkel mens waar ik de laatste week contact mee had die het niet voelt: staan voor wie die is, je niet laten misleiden door wat anderen zeggen en het antwoord in jou zoeken, niet bij de ander.  

De angst van een ander voelen, maar hem ook laten waar hij is, bij de ander.

Gemakkelijk?  Nee.  My God.

Ik volg mijn strategie en autoriteit, ik respond op de vragen die ik krijg en voel me tevreden als ik een antwoord kan uitschrijven.

Nog tot 10 november in poort 61.

-Deze blog is gemaakt op donderdag 22 september maar ik had de energie niet meer om hem te posten, en ja, dat is wat ik doe, ik volg mijn lijf, niet mijn hoofd.-

De herfst is bij mij met een dikke ding-dong aangekomen, mentaal was ik er klaar voor, maar mijn lijf…ding-dong.

BAM.

Mijn lichaam draagt mijn ziel en dat durf ik soms te vergeten, het is zelfs zo erg dat mijn lijf in energiebesparingsmodus gaat als het weer eens de spuigaten uitloopt; zo ook deze week.  Ik heb dan snel mijn supplementen bij de hand en neem de propolis al preventief tegen wat komen gaat (danku Astrid Nieuwborg). 

Ik bekijk dan ook de transits voor deze week en ja…de zon gaat deze week door de poort 46; de poort van “embodyment”, the love of the body….

Is dat toeval, neen, ik denk het niet.

Poort 46 heb ik in mijn design, dubbel, bewust en onbewust dus ik ga me aan de contemplatie wagen en mezelf weer eens ter orde roepen: 

-Vragen die jij jezelf ook kan stellen-

• Hou ik van mijn lijf?
  
• Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn levenskracht kan vermeerderen?
  
• Wat kan ik doen om nog meer voor dat lijf te zorgen?
  
• Hoe kan ik mijn toewijding naar mijn lichaam toe verhogen?
  
• Hoe zorg ik ervoor dat ik niet alles weggeef maar ook leer ontvangen?
  

Het is niet voor niks dat je lichaam zich moet aanpassen bij seizoensovergangen en dat is ook bij iedereen anders, iedereen heeft zijn cyclus, eer gewoon die van jou.  Balans houden is zo belangrijk, het licht, het donker, hoe meer je voor jezelf zorgt en je lijf, hoe meer je ook loskomt van weerstand die plaats maakt voor flow.

Sommigen voelen zich top en anderen hebben hoofdpijn/zijn moe/hebben huidproblemen en/of allergieën die weer de kop opsteken…laat het zijn, alles mag er zijn.

Neem je tijd, wees aanwezig, grond jezelf en wees bewust dat je in een lichaam zit, niet in een hoofd.

Je lichaam geeft signalen, wees je daar bewust van, hou ze bij, schrijf erover.

Je fysieke jij is een expressie van je bewustzijn en een goede relatie tussen lichaam en geest is geen luxe, het is een noodzaak.

Ik neem daarna mijn contemplatie mee als intentie voor de nieuwe maan die ook in deze poort valt, tijd om te recalibreren.

Heb je nog geen intenties gezet met deze nieuwe maan?  Doen! Ze is ontzettend krachtig!

Ik had vandaag een halve dag vrij.  

Sinds lang ook helemaal alleen in mijn eigen aura.  

Ik voelde me echt waar zó moe deze ochtend en ik sleepte me voort om mijn dochter naar de trein te brengen.  Georges, mijn teckel en compagnon de route is altijd aanstekelijk vrolijk en door het schone ochtendlicht voelde ik me meer en meer tot mezelf komen.  Ik ben buiten gaan zitten en ben dan naar mijn moestuin gegaan (mijne komkommer mannekes, mijn boontjes..).  

Ineens overviel mij een gevoel van geluk en dankbaarheid, de voorbije maanden en jaren waren een cumul van hoog en laag en het gevoel van “gewoon goed” oversteeg vandaag alles.

Ik ruik en zie tussen neus en wimper oktober, ook al is het nog maar september dus ik besloot alles uit vandaag te halen,  als het morgen regent dan heb ik vandaag geleefd voor 2.  Ik stopte snel mijn notaboek in een tas en ben vertrokken naar de stad waar ik het liefste ben, ik ben cappuccino gaan drinken waar ik het liefste ga en ben beginnen schrijven.  Volgens mij zit neptunus in mijn nek te ademen (en is mijn emotionele wave in een high) want alles vloeide.  Ik ben eten gaan afhalen bij mijn favoriete eetplek en ben toch nog even de bookshop binnen gesprongen *just say or think nothing pls*.  

Ik wil de zomer nog zo graag uitrekken, alles eruit halen, maar ik weet ook dat aan alle liedjes een eind komt.  De mooie en gelukkig ook de minder mooie. 

Ik voel vandaag zoveel liefde van mensen rond mij en omdat ik nogal ongedefinieerd ben qua centers in human design heb ik het gevoel dat ik alles vermeerder en verdubbel en nog vanalles erbovenop, ik zeg dat ook altijd aan mensen die bij mij komen, wat je geeft krijg je altijd terug, het kan wat duren en het zal niet komen aanwaaien wanneer je het verwacht.

Maar het komt.

En meestal uit heel onverwachte hoeken.  

Wees lief, en nog het meest tegen zij die niet lief zijn, zij hebben het het meeste nodig.